Liburu honekin ikasitakoa azaltzeko gatza suertatzen zait baina gutzienez esan nezake flexibilitatea eta erabilpena direla aspektu garrantzitsuenak. Liburuaren lehenengo ataletik argi eta garbi uzten du etxebizitza biztanleak egiten duela eta ez arkitektoak. Gaztelerazko hotzez azaltzea errazagoa izango da kasu honetan: arkitektoek eraikinak, etxeak (casa, vivienda) egiten dituzte, nahiz eta hori proiektuaren ondorioa izan ez da emaitza izango, gutxienez azkenekoa, hori biztanleak egiten baitu, eraikina etxebizitza (hogar) bilakatzen du.
Liburuan aurkezten diren teoriak oso interesgarriak eta ezberdinak dira, baina danak aurretik azaldutako hiru ardatzen inguruan aurkezten dira. Jolas baten antza hartzen diet batzuei, esperimentu antza; baina hau gure ohiturak modu batekoak eta ez horrelakoak direlako izango da, eta halako aldaketak egitea jolastea eta esperimentazea iruditu zaizkit, neurri batean jakina. Baina argi dago oso arrazoidunak direla, eta gutxinaka gutxinaka aplikatzen hasiko bagina seguruenik denpora pasata ohituko ginatekela eta orduan aurretik egiten genuena oso desegokia edo edozelakoa dela pentsatuko genuke.
Adibide konkretu bat jartzeko brikolajearen erabilpen sakona dugu. Hau honetan datza: arkitektoak diseinatzen duen eraikinean ez ditu gauzak gehiegi definitzen, horrela etxebizitzak folio txuri baten antzera jokatzen du, hartan aldaketa progresiboak denboran zehar egiteko. Biztanle bakoitzak brikolajearen bidez BERE etxebizitza sortuko du, oso ezagutza sakona eta egunerokoa baita brikolajea.
Espero dut liburu honetaz disfrutatu eta harekin zertxobait ikasi dudala nabaritzea, nahiz eta neuk liburuaren funtsa ez ulertzea badaitekela aitortu.
Espero dut liburu honetaz disfrutatu eta harekin zertxobait ikasi dudala nabaritzea, nahiz eta neuk liburuaren funtsa ez ulertzea badaitekela aitortu.