DIN A2 batekin arkitektura bat egitea, harekin barnealde bat sortuz.Etzirudien enkargu zaila, eta ez da. Oso zabala da betebeharra; zabalegia dirudienez: ez da askatasun hori asko nabarmentzen, bururatzen zitzaizkidan diseinu guztiak ikusitakoak (kopiatutakoak), konplexuegiak edo sinpleegiak ziruditen. Azkenean papera hartu eta harekin harremanean sartu nintzen.
Ezin dut origami inoiz ez egina nintzela, baina halako formatuko papera manipulatzea ez da oso erreza. Tolesketa bakar bat egiteko kontu handia izan behar da ustekabian mementuz lau mantendu behar zen paperaren atala ez dolestu edo zimurtzeko. Hori izan zen arazo bakarra materialaren partetik, baina diseinuaren auzia... ez neukan erantzunik horretarako. Azkenean induktiboki jokatzea erabaki nuen, eta horrela nere barneko "sherpak" eramango ninduen momentu hartako Himalaia mendikatea suertatzera.
Hau izan zen horren ondorioa.
Hurrengo pausua sortu berri nuen origami egitura zertan datzan asmatzea zen. Bai, asmatzea. Lehenik pasealeku baten estalkia izango zela otu zitzaidan, pertsonak eta autoak estaliko zituena, baina orduan pentsatu nuen alboetan egindako atetxoek zentzurik ez zutela izango eta aldatu nuen.
 |
| Atetxoak |
Estalkiaren ideia perfektua zen: hori da xaflen egin dezakegun egitura mota arruntena. Baina hori proiektua ez lantzea izango zen. Azkenik burura etorri zitzaidan: aurreko ideian sintesi bat eginez, eta gauza batzuk aldatuz... Tren geltoki baten aurrean nengoen! Sarrerek zentzua zuten, baita alboko irekiuneek: lehenengoek bidaiariak sartzeko balio dute eta bigarrenek trenak etorri eta joateko, geltokitikan barrena pasa daitezen. Berlin Hautbahnhofen (adibidez) sistema antzeko bat du: trenak alde batetik heldu, geltokia zeharkatu eta beste aldetik beren bidea jarraitzen dute. Egituraren altuera ezberdintasunak ere zentzua lortu zuen azken batez: atal garaienaren azpian trenbideak eta nasak eraikiko dira eta atal baxuenean bileteak ateratzeko postuak, informazio gunea, galdutako objektuen bulegoa, jatetxeak eta edozein motatako komertzioak kokatuko dira.
Horrela bidaiariak tren geltokira sartzerakoan bileteak erosi ditzake zuzenean eta beste edozein zerbitzuz disfrutatu haren trenaren bila joan aurretik. Horretarako postu artean kalexakak eraikiko dira, ate bakoitzetik hasita eta lehenengo nasan bukatuta, postu guztiak zeharkatzen, postu insulak osatzen. Trenei atal garaiena egokitzen zaie edozein altuerako trenak geltokia zeharka ahal dezan eta hurbil edo urruneko etorkizunean tren modelo berriak sortuko balira eta egokitzapenak beharko balituzte lana erraztuko luke honek.
Egituraren materiala kristala izatearen ideia oso argi ikusi nuen: beste edozein materialek itxitasun sentsazioa emango lukete, eta bidaiatzea erosoa eta atsegina izan behar duenez zabaltasuna kristalarekin ematen diogu egiturari, naiz eta haren neurriak aldatu ez.
Azkenik proiektuaren planoak egitea geratzen zitzaidan bakarrik, baina arazo bat izan nuen: maketaren neurriak hartzea zaila izango zen haren asimetriaren ondorioz. Honek soluzio erraza zuen, denbora gehiago sartzea, baina beste ustekabeko faktore bat sartu behar dugu maketaren historian: Bilbotik Donostiarako bidaian maketa deformatu egin zen eta ez zen jada zutunik mantentzen zuzen, abkarrik posizio konkretu batean, eta horrek zuen soluzio bakarra berriro maketa egitea zen, baina denbora faltak... Oso kaxkarra da esaten nabilena baina hori da gertatu zitzaidana.
Azkenean aringa planoak egin eta entregatu nituen.
Blogsterrek ez du monokromo urdina urdin bezala interpretatzen eta argazkien filtroa pikutara bidali dit!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina